بوسه - قصه ی گل و تگرگ

[ و ابو جعفر محمد بن على باقر از او ( ع ) حکایت کرد که فرمود : ] دو چیز در زمین مایه أمان از عذاب خدا بود ، یکى از آن دو برداشته شد پس دیگرى را بگیرید و بدان چنگ زنید : امّا امانى که برداشته شد رسول خدا ( ص ) بود . و امّا امانى که مانده است آمرزش خواستن است . خداى تعالى فرماید « و خدا آنان را عذاب نمى‏کند حالى که تو در میان آنانى و خدا عذابشان نمى‏کند حالى که آمرزش مى‏خواهند » [ و این از نیکوتر لطایف معنى را برون آوردن است و ظرافت سخن را آشکار کردن . ] [نهج البلاغه]

نویسنده : .:: 84/7/16:: 1:26 صبح	بوسه
چه خوب بود چشمای آدم زبون داشتن که بجای سکوت حرفاشونو می گفتن چون سکوت با تمام سادگیش گیج کنندست اما بوسیدنت سکوتمو معنی دار کرد .........
نظرات شما ()

صفحه اول
ما در کلوب
23557:کل بازدید
5:بازدید امروز
برای دیدن آرشیو مطالب به پائین صفحه مراجعه نمائید

حضور و غیاب
یــــاهـو
لوگوی خودم

لوگوی دوستان

لینک دوستان

اشتراک
بایگانی
یادمان پاییز 1385 بهار 1385 زمستان 1384 پاییز 1384

سفارش تبلیغ