بوسه - قصه ی گل و تگرگ

مردم دنیا در کار دنیا دو گونه‏اند : آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازمانده‏اش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان . پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد . و آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند ، پس بى آنکه کار کند بهره وى را از دنیا بسوى او تازد ، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده ، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست . [نهج البلاغه]

نویسنده : .:: 84/7/16:: 1:26 صبح	بوسه
چه خوب بود چشمای آدم زبون داشتن که بجای سکوت حرفاشونو می گفتن چون سکوت با تمام سادگیش گیج کنندست اما بوسیدنت سکوتمو معنی دار کرد .........
نظرات شما ()

صفحه اول
ما در کلوب
23363:کل بازدید
3:بازدید امروز
برای دیدن آرشیو مطالب به پائین صفحه مراجعه نمائید

حضور و غیاب
یــــاهـو
لوگوی خودم

لوگوی دوستان

لینک دوستان

اشتراک
بایگانی
یادمان پاییز 1385 بهار 1385 زمستان 1384 پاییز 1384